Archiwum kategorii: Wydarzenia – rok liturgiczny

Chrzest małej Emilii

29 kwietnia br. miał miejsce chrzest małej Emilki. Rodzice i rodzice chrzestni zobowiązali się do wychowywania w duchu chrześcijańskim to niemowlę. Następnie był akt chrztu, podczas którego w „Imię Boga Ojca, Syna Bożego i Ducha Świętego” została ochrzczona mała Emilia. Tym sposobem stała się dzieckiem Bożym i nowym członkiem grudziądzkiej parafii.

Życzymy Bożego błogosławieństwa!

[nggallery id=75]

Nabożeństwo Wielkanocne

Wielkanoc to szczególne święto chrześcijańskie, które warto przeżyć z bliskimi w Bożej obecności. Dlaczego? 

Pusty grób jest odpowiedzią. Ten, który był umarły ożył. Śmierć została pokonana, a światłość zajaśniała. Doświadcz Bożej światłości w Słowie Bożym, śpiewie i we wspólnocie ludzi wierzących. 

Serdecznie zapraszam!

ks. Karol Niedoba

Jubileuszowe nabożeństwo Pamiątki Święta Reformacji w Grudziądzu 2017 r.

29 października 2017 r. w Kościele Ewangelicko-Augsburskim św. Jana  odbyło się uroczyste nabożeństwo z okazji Pamiątki Święta Reformacji w Roku Jubileuszowym, w którym uczestniczyli serdecznie powitani przez ks. Karola Niedobę, wikariusza grudziądzkiej parafii: ks. Michał Walukiewicz, proboszcz parafii EA w Toruniu, ks. Mikołaj Hajduczenia z parafii prawosławnej św. Mikołaja w Toruniu, wiceprzewodniczący Oddziału Wielkopolsko-Pomorskiego Polskiej Rady Ekumenicznej, pastor Andrzej Hara ze Zboru Chrystusowego w Grudziądzu, Damian Szczepańczyk, student teologii oraz liczni parafianie z kilku kościołów. W nabożeństwie uczestniczyli liczni wierni, nie tylko z naszej parafii.

            Nabożeństwo rozpoczęto pieśnią „Na skale Kościół stoi”. Kazanie wygłosił ks. Michał Walukiewicz w oparciu o tekst z Ewangelii Mateusza. W trakcie liturgii, w której aktywnie brali udział także duchowni innych wyznań, wspólnie modlono się i śpiewano pieśni. Pod koniec nabożeństwa ks. Mikołaj Hajduczenia wygłosił słowo pozdrowienia w imieniu oddziału PRE podkreślając znaczenie Reformacji dla Kościoła Zachodniego. Z kolei ks. Michał Walukiewicz udzielił błogosławieństwa Aaronowego, po czym odśpiewana została wspólnie pieśń pod tytułem „Brońże, Panie, nas na wieki”.

W kruchcie kościoła wszyscy mogli porozmawiać i posilić się przygotowanym ciastem i kawą. Serdeczne podziękowania dla osób, które włączyły się aktywnie w przygotowanie poczęstunku.

                                                                                              Karola Skowrońska

[nggallery id=66]

Dziękczynne Święto Żniw

W dniu Święta Żniw przypomina się o tym, że człowiek jako część Bożego Stworzenia powołany jest do ochrony środowiska naturalnego, co wobec klęski ekologicznej w wielu rejonach świata, jest wciąż aktualnym wezwaniem do odpowiedzialności za zachowanie Stworzenia.

Dziękczynne Święto Żniw zwane w Kościele luterańskim popularnie Świętem Żniw kieruje uwagę wiernych w stronę wdzięczności za codzienny chleb, przypominając również o diakonijnym (służebnym) posłannictwie wyznawców Chrystusa, powołanych do pracy na rzecz bliźniego. Refleksja o ludzkiej solidarności, sprzeciw wobec materializmu oraz opowiedzenie się za współczuciem i działaniem stoi w centrum Święta Żniw.

Dziękczynne Święto Żniw to także dziękczynienie za to wszystko, co otrzymujemy z ręki Boga i zachęca do okazywania miłości i miłosierdzia potrzebującym. Mówi o tym tekst z Księgi Izajasza 58,7-12, który będzie czytany podczas liturgii: „… podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą. Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha, a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem! Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo, szydercze pokazywanie palcem i bezecne mówienie, gdy głodnemu podasz swój chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe, i Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają. Twoi ludzie odbudują prastare gruzy, podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń i nazwą cię naprawiaczem wyłomów, odnowicielem, aby w nich można było mieszkać.”

[nggallery id=65]

(Fragm. z: http://www.ekumenizm.pl/)